♥Ang Talambuhay ni Glenn Quintellano♥

ako nung kami ay naka tambay

Ako po si glenn quintellano.ipinanganak noong nov.16.1995.naka tira sa brgy.san,cristobal.apat kaming magkakapatid.Ang pangalan ng aking mgakapatid ayrea,caren at charles.Ang pangalan naman ng aking mga magulang ayirene at Ronaldo quintellano.
Masaya ako sa piling ng aking mga magulang at mga kaanak.
Nagpapasalamat ako dahil ipinanganak ako ng walang sakit o diperensya.At ipinanganak ako ng masayahin at mabait.

Noong ikatlong kaarawan ko ay masaya ako dahil madami ang nag regalo ng mga laruan.Masaya ang aming kain dahil my mga dumalo na mga kalaro ko at mga kamaganak.At noong nag elementarya naman ako aymadami akong naging kabarkada.tanda ko pa nung grade5 kami ay na blatter kami dahil napagbintangan kami na nag paltok ng bato sa bubong ng katabi ng aming eskwelahan.gada pasko ang saya talaga mag mamano sa nining at ninong lolat lolo shempre mamamasko nadin dami nag bibigay ng pera ang saya pag kasama mga pinsan ko laging kulitan tawanan kwentuhan a asaran pag mag kakasama kami hindi ako nakakaramdam ng inep may  tampohan  pero nawawaladin naman kagad ganon talaga pag makukulit.

kami ng aking mga kaibigan

pinaka mnaman eh mahal namin ang isat isa.

bagong taon kahit nakaka puyat sa pag hihintay ng 12am para makita lang mga paputok sulit namankahit puyat dami pag kain sa mesa may mga prutas pa pinaka masaya mag kakasama kaming mag anak sabay-sabay nag hahapunan may mga kwentuhan.

unang baitang ako panibagong mga kakilala mga barkada dami pinapasulat ng guro tamad panaman ako nag sulat kaya pag nag papasulat ang guro hindi ako nag susulatlagi din ako napapagalitan si mama lagi pinag susulat ko.Ng nag high school naman ako ay mas dumami ang aking kabarkada at kaibigan.noong first year ako ay bumagsak ako sa engish.kaya ako ay nag summer class ng engish.At ng second year ao ay bumagsak pa rin ako sa english kaya nag summer ulit ako sa San Pablo Colleges.pagkatapos non nag igi na akop ng pag aaral pumasa ako noong third year ako.Ngayong 4th year ay pag iigihin kona ang aking pagaaral.para makapagtapos ako ng pag-aaral ng highschool.ito ang picture ko ngayung 4th year ng kumain kami sa labas kasama ang aking pamilya.

ang pinag sama-sama namin na picture

Pagdating ko sa paaral, normal naman ang lahat para sa akin. Dumating ang mga guro na nagtuturo sa amin hanggang sa magtanghalian na, kumain kami ng aking mga kaibigan sa canteen at pagkatapos nun pumunta kaming videokehan para kumanta at magkatuwaan, ngunit hindi pa man ako nakakanta  ay biglang  dumating si Niko at sinabing may naghahanap daw sakin, at ang sabi niya ay ang aking ate daw, ngunit nagtaka ako sapagkat hindi naman alam ni ate ang paaralan ko at may trabaho siya ng araw na iyon, ngunit gayun pa man pumunta pa rin ako sa paaralan namin at tiningnan kung si ate nga. Pagdating sa paaralan ay si Ninang Mara pala, sinusundo niya ako, noong una ay ayaw pa niyang sabihin ang dahilan ngunit dahil sa mapilit ako at makulit, sinabi niyang ang aking nanay daw ay wala na ngunit saan siya pumunta ? tanong ko sa ninang ko, buong akala ko'y pumunta lang sa Maynila sa aming mga kaibigan doon ngunit nang sabihin niyang wala na si nanay mo, patay na, inatake sa puso. doon na ako simulang kabahan at mapaiyak hindi ko alam kung anong gagawin ko ng mga oras na iyon, dali dali kaming umuwi at habang nasa dyip ako ay panay ang aking dasal, na sana'y hindi totoong patay na si nanay, na sana'y maayos lang siya.

ang aking mahal

Ngayon ako ay 4th year na ay masaya ay din ako dahil nakasama ako sa filtrip at kasama ang aking mga kaklase. nagputa kami sa mall of asia at kami ay namasyal at nagkayayaang bumili ng tokoyaki bumili ako ng tatlong piraso at tinikman ko kung masarap ngunit hindi ako nasarapan at binigay ko ito sa kaklase ko.   
Noong kami ay nagjs ay naging masaya ako dahil naisayaw ko yong nagugustuhan ko.

my js from

Ito ang larawan ko noong nag Js kami.kasama ang aking mga classmates at ka barkada.at ang mga iba ko poang mga kaklase.dito nagsaya kami at   nagsayawan.nagpicture taking kaming mga magkakabarkada at pagkatapos ay kumain kami sa lugaw queen at naggalagala.

noong ako ay nakatambay

kami ng mga kaibigan ko

noong kami ay nag picture

ito ang ate ko

Ako po si glenn quintellano.ipinanganak noong november 16 1995.naka tira sa san,cristobal apat kaming magkakapatid.Ang pangalan ng aking mag kapatid ay rea,caren,charles.Ang pangalan naman ng aking mga magulang ay irene at ronaldo quintellano
Masaya ako sa piling ng aking mga magulang at mga kaanak.
Nagpapasalamat ako dahil ipinanganak ako ng walang sakit o diperensya.At ipinanganak ako ng masayahin at mabait.

Noong ikatlong kaarawan ko ay masaya ako dahil madami ang nag regalo ng mga laruan.Masaya ang aming kain dahil my mga dumalo na mga kalaro ko at mga kamaganak.At noong nag elementarya naman ako aymadami akong naging kabarkada.tanda ko pa nung grade5 kami ay na blatter kami dahil napagbintangan kami na nag paltok ng bato sa bubong ng katabi ng aming eskwelahan.gada pasko ang saya talaga mag mamano sa nining at ninong lolat lolo shempre mamamasko nadin dami nag bibigay ng pera ang saya pag kasama mga pinsan ko laging kulitan tawanan kwentuhan a asaran pag mag kakasama kami hindi ako nakakaramdam ng inep may  tampohan  pero nawawaladin naman kagad ganon talaga pag makukulit.
pinaka mnaman eh mahal namin ang isat isa.

bagong taon kahit nakaka puyat sa pag hihintay ng 12am para makita lang mga paputok sulit namankahit puyat dami pag kain sa mesa may mga prutas pa pinaka masaya mag kakasama kaming mag anak sabay-sabay nag hahapunan may mga kwentuhan.

unang baitang ako panibagong mga kakilala mga barkada dami pinapasulat ng guro tamad panaman ako nag sulat kaya pag nag papasulat ang guro hindi ako nag susulatlagi din ako napapagalitan si mama lagi pinag susulat ko.Ng nag high school naman ako ay mas dumami ang aking kabarkada at kaibigan.noong first year ako ay bumagsak ako sa engish.kaya ako ay nag summer class ng engish.At ng second year ao ay bumagsak pa rin ako sa english kaya nag summer ulit ako sa San Pablo Colleges.pagkatapos non nag igi na akop ng pag aaral pumasa ako noong third year ako.Ngayong 4th year ay pag iigihin kona ang aking pagaaral.para makapagtapos ako ng pag-aaral ng highschool.ito ang picture ko ngayung 4th year ng kumain kami sa labas kasama ang aking pamilya.


Pagdating ko sa paaral, normal naman ang lahat para sa akin. Dumating ang mga guro na nagtuturo sa amin hanggang sa magtanghalian na, kumain kami ng aking mga kaibigan sa canteen at pagkatapos nun pumunta kaming videokehan para kumanta at magkatuwaan, ngunit hindi pa man ako nakakanta  ay biglang  dumating si Niko at sinabing may naghahanap daw sakin, at ang sabi niya ay ang aking ate daw, ngunit nagtaka ako sapagkat hindi naman alam ni ate ang paaralan ko at may trabaho siya ng araw na iyon, ngunit gayun pa man pumunta pa rin ako sa paaralan namin at tiningnan kung si ate nga. Pagdating sa paaralan ay si Ninang Mara pala, sinusundo niya ako, noong una ay ayaw pa niyang sabihin ang dahilan ngunit dahil sa mapilit ako at makulit, sinabi niyang ang aking nanay daw ay wala na ngunit saan siya pumunta ? tanong ko sa ninang ko, buong akala ko'y pumunta lang sa Maynila sa aming mga kaibigan doon ngunit nang sabihin niyang wala na si nanay mo, patay na, inatake sa puso. doon na ako simulang kabahan at mapaiyak hindi ko alam kung anong gagawin ko ng mga oras na iyon, dali dali kaming umuwi at habang nasa dyip ako ay panay ang aking dasal, na sana'y hindi totoong patay na si nanay, na sana'y maayos lang siya.

my js from

Ngayon ako ay 4th year na ay masaya ay din ako dahil nakasama ako sa filtrip at kasama ang aking mga kaklase. nagputa kami sa mall of asia at kami ay namasyal at nagkayayaang bumili ng tokoyaki bumili ako ng tatlong piraso at tinikman ko kung masarap ngunit hindi ako nasarapan at binigay ko ito sa kaklase ko.   
Noong kami ay nagjs ay naging masaya ako dahil naisayaw ko yong nagugustuhan ko.
Ito ang larawan ko noong nag Js kami.kasama ang aking mga classmates at ka barkada.at ang mga iba ko poang mga kaklase.dito nagsaya kami at   nagsayawan.nagpicture taking kaming mga magkakabarkada at pagkatapos ay kumain kami sa lugaw queen at naggalagala.

The Lucky Girl ( Ang Talambuhay ni Glazelyn H. Castillo)

ako at ang aking ama

            




Ako si Glazelyn H. Castillo o mas kilala sa tawag na Glazxe. Ipinanganak ako noong June 26 1994 sa bahay ng aking lolasa San Rafael San Pablo City. Bunga ako ng pagmamahalan nila Jeaneth at Norman Castillo ang aking mga magulang. Pero sabi ng mga mapanghusga anak daw ako ng pagkakasala. Sa araw ng aking pagsilang nagging lubos ang kaligayahan ng aking pamilya, lalo na ng aking ina dahil may panganay na sila.

   Lahat ng gusto binibigay nila pero syempre pera ng mother ko ang ginagastos nila. Inakala ko nga noon na lahat ng nararanasan kong ginhawa ay pang matagalan na, hindi pala dahil ng lahat ng iyon ay may hagganan. May of 2005 ng mag away ang mother at lola ko. At ang hidwaang iyon ang nagging ugat kaya nagkagulo ang pamilya naming. Doon na nagsimula ang lahat; nagging bugnutin na si mama hanggasn sa pati trabaho nya napabayaan na nya. Noong mga panahong yun naitanong ko sa sarili ko, kung kasama kaya nnamin ang father ko magig unga ng lahat ng kaguluhan nagging rebelde ako noon, ang dating sweet and innocent Glaze biglang naglaho.Sa edad na 12 natuto akon magbisyo. Alak, sigarilyo, sugal at barkada yan ang nagimg karamay ko noong mga panahon na yun. Pero dahil sa bisyong yun muntik na akong “mapahamak”. Doon na biglang natauhan si mama, kaya nagdesisyon sya na ilayo ako sa San Pablo. Isang kaibigan ang nagpayo kay mama na dalhin ako sa isang dormitoryo. Maganda ang pamamalakad doon kaya pumayag na din si mama. Inilihim nya sa akin ang pag aasikaso ng mga papeles ko dahil alam nya na pag nalaman ko yun siguradong hindi ako papayag na dalhin doon.
         
           June 4, 2005 noong ipasok nila ako doon. Iyak ako ng iyak noon kasi feeling ko hindi na ako mahal ng nanay ko , pero unti-unti nilang pinaliwanag sa akin ang dahilan kung bakit ako dinala doon ng nanay ko. Sa umpisa hirap na hirap akong mag adjust. Nasanay kasi ako sa buhay prinsesa. Pero hbang tumatagal nsanay na din ako. Weekly nagkakaroon kame ng session sa isany psychologist. Binigyan ako ng chane makapag aral , tinetraine nila ang lahat ng kabataan para maging isang responsible and independent na tao. Iminulat nila kame sa realida ng buhay, na hindi habang panahon ay buhay an gaming magulang upang gumabay sa amin. Dahil darating ang time na iiwan din kame ng parents namin. Puno ng challenge ang nagging buhay ko doonpero masaya natuto akong mag aral na mabuti. Natutunan ko ding  magpahalaga sa mga bagay na nasa paligid ko. At higit sa lahat natutunan ko doon pahalagahan ang mga taong nasa paligid ko.

    Kaya nagpapasalamat ako sa mga taong tumulong sa akin. At sa pag graduate ko sa high school ipapangako ko sa sarili ko na hinding hindi ko na babalikan ang dati kong bisyo! Kaya ang payo ko sa mga taong malalapit sa akin iwasan nyo na yung mga bisyo na, makakasama sa inyo. Maging responsable kayo!

ako at ang kaibigan kong si airra

bestfriend kong si Diane(tita_ninang)

       Salamat sa mga kaibigan ko na laging nandiyan sa tabi ko. Handang tumulong anumang oras!

Ang Talambuhay Ni Michael A. Hernandez

ako noong highschool

               Dito ng simula ang buhay ni Michael Hernandez. Ipinag lihi daw ako n nang nanay ko sa mansanas na pula noong pinag bubuntis nya ako. Ipinanganak ako nang nanay ko sa Antipolo Rizal. Lola bite ko ang madrastang nag paanak sa nanay ko. Kaso nung bata ako ay di ako na binyagan sapagkat pa iba iba siya ng relihiyon ang napasukan niya. Pero na bawtismohan na ako.

Naaalala ko pa noong akoy bata pa ang saya nang aming buhaymag kakasama kaming lahat sa pag lalaro pamamasko. Ang aking kuya ang kasamako sa pag lalaro ng text card. Sa pag sapit ng gabi binabasahan ako ng ate ko nang ibat ibang fairy tales para makatulog ako.

Sa unang pag pasok ko sa antas nang grade 1 sa school ay meron agad akong nakaaway, kaya naiinis ako. Pero marami din naman akong mga nagging kaibigan.

noong js prom

Minsan nga nakita kung inaaway nang tatay ko ang nanay kokaya umiyak nalang ako nang umiyak dahil ayoko na nag aaway silang dalawa. Naalala ko pa nung sinasabunutan ako ng tiya ko. Kaya nagalit ang nanay ko ng nalaman ito. Nag madali ang nanay ko na mag punta at sinampal nang nanay ko ang tiya ko. Saka lang atanggal ang kamay nito sa akin.pinaalis kami sa tinitirhan naming dahil sa tiya ko ang inuupahan naming, pag lalaba lang ang trabaho nang nanay ko. Tatay ko naman ay isang mason at karpintero. Minsan naman nag lalako ng isda ang nanay ko.kaya minsan nasama ako , ako ang taga abot ng sukli nila.at pag nag lalabada ang nanay ko ay isinasama niya ako pero tuwing sabado lang.

Ang Aking Bhaby

                     Dahil sa nakatapos na ako ng elementary at duon naghanda kame pag katapos ng graduation yun panibagong bukas naman ang naghihintay sa akin pag pasok ko moth ng may nag hahanda na talga ako para pag apasok ko ng highschool gusto ko pumasok sa san jose ngunit ayaw ng mama ko pero ako gusto ko dun kase lahat ng klasmate ko duon pumasok june 5 pasukan na excited ako na hindi una bago ang uniform ko sapatos bag lahat ng pang eskuwelahan bago ngunit sobra talga ako sad kse wala naman akong klasmate dito sa dizon ng naging klasmate koo nung grade 6 patuloy ang pag pasok ngunit may maga absent ako palage dahil dun sa card giving ng secong grading nakita ko yung mga grade ko puro bagsak wala nman ako choice kase kasalanan ko naman  kong bakit lage absent pero sa totoo lang kaya ako nakakaabsent nun wala talga akong pambaon, kaya nag pasya ako na tumigil walang kaya nag stop na ako at nalulungkot ako kase meron din namang happiness na nang yare sa pag pasok ko at dumaan ang summer at bakasyon at papalapit nanaman ang pasukan alam ko na hindi nanaman ako kayang pag-aralin ni mama kaya humingi ako ng tulong sa tatay ko kaso pag dating ko ng ilang month hindi na nag tuturo si ser dahil sobra na syang busy sa mga ginagawa nya kase sabe nya lage siyang inuutusan ng principal at sya ang pinadala sa mga event para sa plilipino at nung mag tatapos na ang taon medyo malungkot kase mag hihiwalay na kame ng mga kabarkada ko ngunit pasukan at nag kitakita ulit kame si amo iba na ang friends sya at msyado na syang naiiba pero ganun parin nman sya at si mina tumigil na sa pag aaral dahil na pasama asa mga kaklase kong mahilig mag cuting ngunit kahit ganun nag karuon namn ako ng ibang friends at yung papalit na bakasyon mayron akong isanag subject na bumagsak dito na yung tuloy tuloy na ang pag bababgo nung nag 3rdyr ako may gong friends ako syempre masaya silang kasama at ototong kaibigan sila at si gist yung klasmyt ko mabaet at maka diyos kaya ako ay napabuti masaya talga 3rd yrlyf ko laalo na ng mag js.

Mga Barkada

Nag laho na ang lahat nang yon ng lumayas ang nanay ko nang gabing natutulog kaming mag kakapatid pati tatay ko. Sa kadahilanang sinasakyan siya nang tatay ko. Kinabukasan iyak ako nang iyak kaya nahinto ako sa pag aaral.  Para hindi ako malungkot isinama ako nang tatay ko sa kapatid nito doon na ako iniwan ang sabi nya ay may bibilhin lang yun pala ay hindi na babalik. Pero ang diyan ang tita ko nag punta kami nang mall para ipamili ang nang gamit tulad nang damit sapatos at gamit sa eskwela tapos binigyan ako nang game boy para hindi ako mainip.

Mga ka Grupo

Pinag aral ako nang tiya ko sa probinsya sa samara. Masaya ang tiya ko sapagkat nakita niya na ako ay masaya. Nakita ko ang ibat ibang tanawin gayundin ang mga bundok banahaw, bulkang taal at bulkang bulusan. Tumigil kami sa matnog sorsogon. Bumaba kami nang bus at lumipat kami sa barko. First time kung makasakay ditto kaya manghang mangha ako. Pero gabi na di na kita ang tanawin sa dagat kaya natulog nalang ako ginising nalang ako ng tiya ko noong nakarating na kami sa samar sa look ng allen. Sumakay na kami ng bus at mga ilang minuto ay nakarating na kami sa bahay na tiya ko.di ko alam ang sinasabi nila dahil iba ang salita nila dahil visaya sila pero nag kalaon ay naintindihan kuna din sila ng napasali ako sa grupo ng nastified ako ay naging masaya sa piling nila marami na kaming nilabanan na contest sa awa ng Dyos lagi namang may places kami un lang po at salmat sa pag-basa na aking TALAMBUHAY.......