Lunes, Marso 21, 2011

The Lucky Girl ( Ang Talambuhay ni Glazelyn H. Castillo)

ako at ang aking ama
            




Ako si Glazelyn H. Castillo o mas kilala sa tawag na Glazxe. Ipinanganak ako noong June 26 1994 sa bahay ng aking lolasa San Rafael San Pablo City. Bunga ako ng pagmamahalan nila Jeaneth at Norman Castillo ang aking mga magulang. Pero sabi ng mga mapanghusga anak daw ako ng pagkakasala. Sa araw ng aking pagsilang nagging lubos ang kaligayahan ng aking pamilya, lalo na ng aking ina dahil may panganay na sila.








   Lahat ng gusto binibigay nila pero syempre pera ng mother ko ang ginagastos nila. Inakala ko nga noon na lahat ng nararanasan kong ginhawa ay pang matagalan na, hindi pala dahil ng lahat ng iyon ay may hagganan. May of 2005 ng mag away ang mother at lola ko. At ang hidwaang iyon ang nagging ugat kaya nagkagulo ang pamilya naming. Doon na nagsimula ang lahat; nagging bugnutin na si mama hanggasn sa pati trabaho nya napabayaan na nya. Noong mga panahong yun naitanong ko sa sarili ko, kung kasama kaya nnamin ang father ko magig
unga ng lahat ng kaguluhan nagging rebelde ako noon, ang dating sweet and innocent Glaze biglang naglaho.Sa edad na 12 natuto akon magbisyo. Alak, sigarilyo, sugal at barkada yan ang nagimg karamay ko noong mga panahon na yun. Pero dahil sa bisyong yun muntik na akong “mapahamak”. Doon na biglang natauhan si mama, kaya nagdesisyon sya na ilayo ako sa San Pablo. Isang kaibigan ang nagpayo kay mama na dalhin ako sa isang dormitoryo. Maganda ang pamamalakad doon kaya pumayag na din si mama. Inilihim nya sa akin ang pag aasikaso ng mga papeles ko dahil alam nya na pag nalaman ko yun siguradong hindi ako papayag na dalhin doon.
         
           June 4, 2005 noong ipasok nila ako doon. Iyak ako ng iyak noon kasi feeling ko hindi na ako mahal ng nanay ko , pero unti-unti nilang pinaliwanag sa akin ang dahilan kung bakit ako dinala doon ng nanay ko. Sa umpisa hirap na hirap akong mag adjust. Nasanay kasi ako sa buhay prinsesa. Pero hbang tumatagal nsanay na din ako. Weekly nagkakaroon kame ng session sa isany psychologist. Binigyan ako ng chane makapag aral , tinetraine nila ang lahat ng kabataan para maging isang responsible and independent na tao. Iminulat nila kame sa realida ng buhay, na hindi habang panahon ay buhay an gaming magulang upang gumabay sa amin. Dahil darating ang time na iiwan din kame ng parents namin. Puno ng challenge ang nagging buhay ko doonpero masaya natuto akong mag aral na mabuti. Natutunan ko ding  magpahalaga sa mga bagay na nasa paligid ko. At higit sa lahat natutunan ko doon pahalagahan ang mga taong nasa paligid ko.

    Kaya nagpapasalamat ako sa mga taong tumulong sa akin. At sa pag graduate ko sa high school ipapangako ko sa sarili ko na hinding hindi ko na babalikan ang dati kong bisyo! Kaya ang payo ko sa mga taong malalapit sa akin iwasan nyo na yung mga bisyo na, makakasama sa inyo. Maging responsable kayo!
ako at ang kaibigan kong si airra
bestfriend kong si Diane(tita_ninang)
       Salamat sa mga kaibigan ko na laging nandiyan sa tabi ko. Handang tumulong anumang oras!

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento